Ambient media narzędziem reklamy alternatywnej 26 grudnia, 2009

Ambient media – eksplikacja pojęcia

Ambient media – to pojęcie szerokie i trudne do zdefiniowania. Termin ten pojawił się w brytyjskim żargonie medialnym około 1999 roku. Dziś jest to słowo powszechnie stosowane w branży reklamowej. Mówiąc najoględniej, tak zwany ambient to wszelka innowacyjna i niestandardowa forma reklamy, wykorzystująca konkretne miejsca przestrzeni publicznej. Jest to zwykle reklama w miejscu nieoczekiwanym, zaskakującym dla konsumenta. W niekonwencjonalny sposób nadaje im  ona nowe, określone znaczenie. Mogą to być wymyślne instalacje i formy reklamowe umieszczane na budynkach, ulicach, pojazdach, w parkach czy na chodnikach. Ambient korzysta bowiem z wszelkich możliwych metod przyciągania uwagi konsumenta. Jest to jednocześnie sfera działalności, w której ciągle trzeba robić coś nowego, bo nawet najlepsze pomysły szybko się „wypalają”, nudzą, tracą na aktualności i świeżości. Coś, co jeszcze kilka lat temu uznalibyśmy za innowacyjny ambient, jest już obecnie standardowym i powszechnie wykorzystywanym kanałem komunikacji. Reasumując, można powiedzieć, że ambient cechują przede wszystkim: jednorazowość, indywidualność i niszowość.

„Pokolenie Y” kontra reklama alternatywna 25 grudnia, 2009

„Pokolenie Y” – kim oni są?

Na wstępie warto zadać sobie pytanie, co właściwie oznacza popularne określenie „Generacja Y” (Millennium Kids, Echo Boomers)? W humanistyce często bowiem pojawia się specyficzna moda na określone słowo, pojęcie, termin. Tak było chociażby z „dyskursem”, który zrobił i chyba nadal robi oszałamiającą karierę w publicystyce i nauce, choć mało kto zastanawia się, co właściwie ów „dyskurs” oznacza. Czasami trudno zweryfikować, czy tak szeroko opisywane zjawiska rzeczywiście występują, czy też są tylko przejawem skłonności badaczy do przesadnego i pospiesznego ubierania rzeczywistości w pojęcia (wszystkich zainteresowanych odsyłam do „Słowniczka słów modnych i niemodnych w humanistyce” autorstwa Pawła Śpiewaka). Czytaliśmy już przecież o fenomenie generacji JP2, o yuppies, o tak zwanych DINKS-ach (double income no kids) tyko, że do dziś nie zostało to dostatecznie, empirycznie zweryfikowane.